Εν αρχή ην ιδέα ο
Θεός στην διαδοχή ενός ημίθεου.
Έτσι εξηγείται γιατί ονομάστηκε Άρης
ο σύλλογος που γεννήθηκε
στη Θεσσαλονίκη δύο χρόνια μετά την
απελευθέρωση το 1914 χρονιά
που κηρύχτηκε ο Α'
παγκόσμιος πόλεμος.1914 Γεννήθηκε ένας Θεός
Εν αρχή ην ιδέα ο
Θεός στην διαδοχή ενός ημίθεου.
Έτσι εξηγείται γιατί ονομάστηκε Άρης
ο σύλλογος που γεννήθηκε
στη Θεσσαλονίκη δύο χρόνια μετά την
απελευθέρωση το 1914 χρονιά
που κηρύχτηκε ο Α'
παγκόσμιος πόλεμος.
Πολεμοχαρές το όνομα μπαρουτοκαπνισμένη η ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος στα πρώτα βήματα του νηπίου να γιατί το πνεύμα των Αρειανών είναι συνυφασμένο με τη μαχητικότητα και τη διάρκεια επιδίωξης της νίκης και του πρώτου.
Όταν η Θεσσαλονίκη
ελευθερώθηκε το διογκόμενο κύμα
των ζωντανών νέων που ήθελαν την
άθληση, ο άνεμος της ελευθερίας και
η εξάπλωση του ποδοσφαίρου
δημιούργησαν ροπές με μαζικότητα
και μεγάλη ένταση. Και το 1914 μια
ομάδα την αποτελούσαν. Να ιδρύσουν
ένα νέο σύλλογο που θα ικανοποιούσε
της νεανικές ανησυχίες τους και θα
εκπλήρωνε τις μεγάλες φιλοδοξίες
του. Ένα σύλλογο που θα γινόταν ο
πρώτος ανάμεσα στους πρώτους.
Τολμηρή η σκέψη αξιοθαύμαστη η
αντιπεποίθηση και αισιοδοξία
συστατικά που τα κληροδοτούν στους
διαδόχους του ώστε ο Άρης από την
πρώτη μέρα που είδε το φως μέχρι και
σήμερα να είναι ένας μεγάλος
πρωταγωνιστής στο πανελλήνιο χώρο
και μερικές φορές τις πιο
σημαντικές της ιστορίας
αδιαφιλονίκητα πρώτος. Η Αγία
τριάδα που έφτανε μέχρι τη θάλασσα
και είχε στην πλάτης του Παπάφη
ήταν μια μεγάλη ίσως αστική
γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Και όλα
την ξέρουν σαν επικρατεία στέκι και
σπίτι του Άρεως
και όμως ο ένδοξος σύλλογος δεν
είδε το φως της μέχρι και μερικές
φορές τις πιο σημαντικές της
ιστορίας αδιαφιλονίκητος πρώτος .
Η Αγία
τριάδα που έφτασε μέχρι τη θάλασσα
και είχε στην πλάτη της τον Παπάφη
ήταν μια μεγάλη ίσως αστική
γειτονία της Θεσσαλονίκης και όλα
την ξέρουν σαν ως της ζώης του εκεί.
Για τους Θεσσαλονικής της εποχής καρδιά και της πόλης ήταν η Καμάρα εκεί όπου βασίλευε το πνεύμα της μπαγιτίλας και της μακαριότητας εκεί οι ανύσηχοι πρωτοπορεία θέλησαν να στήσουν την έδρα του για τους Θεσσαλονικής η Καμάρα ήταν ομφαλός της γης.
Αλλά υπήρχε κι ένας άλλος λόγος εκεί ήταν το κέντρο των αντιπάλων και χρειαζόνταν μια πρόκληση πρός αυτούς.
Και
οι νέοι ξέχασαν ότι μετά τη
βασιλέουσα η Θεσσαλονίκη ήταν
πάντοτε η δεύτερη πολιτεία του
Βυζαντίου. Και τα χρώματα που ήταν
έμβλημα της διαλέχτηκαν για τον Άρη
το κίτρινο και το μάυρο.
Όμως στην Καμάρα βρέθηκε ένα δωματιάκι για την πρώτη στέγαση έμενε το μεγάλο πρόβλημα ένα πρόβλημα που βασάνισε χρόνια τον Άρη το πρόβλημα του γηπέδου.
Στον Χίρς υπήρχε ένα γήπεδο της Αλιάνς οι Αρειανοί κατάφεραν να αποκτήσουν δικαιώματα χρήσης Η λύση ήταν πρόχειρη και μέσα στα χαλάσματα της καημένης Θεσσαλονίκης και τους συμμαχικούς αναζυτούσαν διαρκώς νέους χώρους καλύτερους που θα μπορούσαν να γίνουν δικοί τους Έτσι μετακόμισαν στο συνοικισμό Δόξα και αργότερα στον ανοιχτό χώρο εκεί που είναι σήμερα του Φανουρίου...