Ο Ρονάλντο πήρε μεταγραφή στην ολλανδική Αιντχόφεν το 1994. Την ίδια χρονιά σκόραρε 42 γκολ σε 46 αγώνες πρωταθλήματος και έφτασε συνολικά τα 54 γκολ σε 57 επίσημες εμφανίσεις. Το 1995 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ολλανδικού πρωταθλήματος, ενώ το 1996 κέρδισε το κύπελλο Ολλανδίας με την ομάδα του.Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Ρονάλντο με την Αιντχόφεν κινητοποίησαν διάφορους συλλόγους για την απόκτηση του κι´έγιναν αιτία της μεταγραφής του στην ισπανική Μπαρτσελόνα το 1996,της οποίας προπονητής ήταν τότε ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον,που διέκρινε το απίστευτο ταλέντο του μικρού Βραζιλιάνου. Την χρονιά αυτή ο Ρονάλντο σκόραρε με τη φανέλα της Μπάρτσα 47 γκολ σε 49 εμφανίσεις σ´όλες τις διοργανώσεις, ένα επίτευγμα καταπληκτικό, δεδομένης της ηλικίας του (20 χρονών τότε. Οδήγησε την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του κυπέλλου Ουέφα, όπου στον τελικό σκόραρε το νικητήριο γκολ με πέναλτι. Επιπλέον,κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας και το ισπανικό Σούπερ Καπ. Το 1997 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος με 34 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Μέχρι την σεζόν 2008-2009 ο Ρονάλντο παρέμεινε ο τελευταίος παίχτης που είχε σκοράρει πάνω από 30 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα. Τέλος, στην ηλικία των 20, το "φαινόμενο" έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που κατακτά το Fifa World player of the year, ενώ το 1996 ήρθε δεύτερος στην ψηφοφορία για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.Το 1997 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Ίντερ, την οποία βοήθησε την ίδια χρονιά να κατακτήσει το κύπελλο Ουέφα, στου οποίου τον τελικό σκόραρε το τρίτο γκολ μετά από εκπληκτική προσποίηση στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Από την πρώτη του χρονιά κιόλας, ο Ρονάλντο προσαρμόστηκε εύκολα στο ιταλικό παιχνίδι, καθώς βγήκε δεύτερος σκόρερ. Η Serie A είναι ασφαλώς ένα σκληρότερο πρωτάθλημα και πιο αργό σε ρυθμό από την Primera Division, όμως ο Βραζιλιάνος δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Την περίοδο εκείνη άρχισε να ολοκληρώνει τον τρόπο παιχνιδιού του και να μετατρέπεται σταδιακά στον απόλυτο σέντερ φορ. Ξεκίνησε να μοιράζει αρκετές ασίστ, εκτελούσε τα πέναλτι και είχε μεγάλη ευστοχία στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Στο τέλος της χρονιάς έγινε αρχηγός της ομάδας, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Μιλάνο, πέτυχε μερικά γκολ απέναντι στη Μίλαν. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Fifa world player of the year καθώς και για πρώτη φορά τη Χρυσή Μπάλα. Το 1998 μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου (κατάκτηση του τροπαίου από την Γαλλία κόντρα στη Βραζιλία στον τελικό), τερμάτισε δεύτερος όσον αφορά στο βραβείο Fifa world player of the year και τρίτος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νικητή της Χρυσής Μπάλας.
Στις 21 Νοεμβρίου 1999, κατά την διάρκεια του αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στη Λέτσε ο Ρονάλντο τραυματίστηκε και οι ιατρικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν πως είχε υποστεί ρήξη του τένοντα. Επέστρεψε στα γήπεδα στις 12 Απριλίου του 2000, αγωνιζόμενος μόνο για 7 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίaς απέναντι στη Λάτσιο, δυστυχώς όμως τραυματίστηκε και πάλι. Έπειτα από δύο εγχειρίσεις και πολλά προγράμματα θεραπείας ο Ρονάλντο επέστρεψε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οδηγώντας σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία στην κατάκτηση του πέμπτου της τροπαίου. Απέδειξε έτσι πως ήταν αποφασισμένος να γίνει ξανά το νούμερο ένα σ´ολόκληρο τον πλανήτη. Γι´αυτό άλλωστε του αποδόθηκε και ο χαρακτηρισμός φαινόμενο, χάρη δηλαδή στην επιμονή που επέδειξε και στη θέληση του να παίξει ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά. Αργότερα, το 2002, κέρδισε για τρίτη φορά το Fifa world player of the year καθώς και τη δεύτερη του Χρυσή Μπάλα. Με την Ίντερ έπαιξε σε 99 αγώνες και σκόραρε 59 γκολ.
Μετά την εντυπωσιακή επιστροφή του Ρονάλντο στο Μουντιάλ του 2002, η ισπανική Ρεάλ έσπευσε να τον κάνει δικό της, αποσπώντας την υπογραφή του. Από την πρώτη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης της μετακίνησης του Ρονάλντο στη Ρεάλ, πουλήθηκαν εκατομμύρια φανέλες με το όνομα του. Την πρώτη του σεζόν ο Ρονάλντο σκόραρε 23 φορές στο πρωτάθλημα, ενώ κατέκτησε και το διηπειρωτικό κύπελλο. Το 2003 κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα και το ισπανικό σούπερ καπ. Την ίδια χρονιά, στα προημιτελικά του Uefa Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πραγματοποίησε ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ μέσα στο Ολντ Τράφορντ αποκλείοντας την αγγλική ομάδα. Στα τέλη όμως της σεζόν 2003-2004 τραυματίστε και πάλι και δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2004 συμπλήρωσε τις 500 συμμετοχές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το 2006 μετά την απόκτηση του φαν Νιστελρόι ο Ρονάλντο σταμάτησε να παίζει βασικός λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι θεωρήθηκε υπέρβαρος, καθώς είχε ξεπεράσει τα 85 κιλά. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι το "φαινόμενο" κατάφερε, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρεάλ, να σκοράρει απέναντι στους μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο. Στις 30 Ιανουαρίου του 2007, ο υπέγραψε στην Μίλαν για 7 εκατομμύρια ευρώ. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2008, ο Ρονάλντο υπέγραψε ετήσιο συμβόλαιο με τη βραζιλιάνικη ομάδα Κορίνθιανς.Τον Φεβρουάριο του 2010 ο ποδοσφαιριστής γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να αποχωρήσει από τα γήπεδα το 2011.Στις 14 Φεβρουαρίου 2011, σε συνέντευξη τύπου, ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Ζαιρζίνιο: Όταν η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Ρονάλντο,φαίνεται πως η ομάδα έχει ήδη δημιουργήσει το μισό γκολ.
Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα: Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών.
Λουίς Φίγκο: Από το 1996 έως το 1998 ο Ρονάλντο ήταν η καλύτερη μηχανή γκολ όλων των εποχών. Αυτό το παιδί ήταν ασταμάτητο απο τα 20 μέχρι τα 22,που δεν είναι καν η ηλικία ακμής ενός ποδοσφαιριστή. Άφησε την Ισπανία για την απόλυτα αμυντική Ιταλία κι'ανάγκασε τους Ιταλούς ν'αναρωτιούνται αν ήταν από άλλον πλανήτη.
Γκάρι Λίνεκερ: Η ταχύτητα του Ρονάλντο με τη μπάλα είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Μπορεί,χάρη στο ταλέντο του,να σκοράρει γκολ απ'το τίποτα.
Σέζαρ Γκόμεζ Ζούλιο: Το να μαρκάρω τον Ρονάλντο ήταν η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει στη ζωή μου. Ήταν σαν να έπαιξα έναν αγώνα 500 λεπτών.
Ρούντι Φέλερ: Υπάρχαν πολλοί επιθετικοί που θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στο Μουντιάλ του 2002:Ανρί,Κρέσπο,Ραούλ,Κλόζε,Μπέρκαμπ,Όουεν. Όλοι τους όμως γνωρίζουν ότι ο τίτλος καλύτερος επιθετικός δεν είναι διαθέσιμος όταν ο Ρονάλντο θα αγωνίζεται έστω και στο 50% μετά από τρία χρόνια τραυματισμού.
Ζινεντίν Ζιντάν: M'εντυπωσίασε τόσο πολύ. Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος επιθετικός του αιώνα.
Φραντς Μπεκενμπάουερ: Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσεις τον Ρονάλντο. Δεν πρέπει να τον αφήσεις να πάρει τη μπάλα.
Ραούλ: Θα προσπαθήσω να μάθω απ'τον Ρονάλντο. Η εκρηκτικότητα του που του επιτρέπει ν'αποφεύγει τους αμυντικούς τόσο εύκολα,είναι αυτό που μ'εντυπωσίασε περισσότερο. Πολύ απλά δεν είμαι στο επίπεδο του.
Γκερντ Μίλερ: Είμαι υπερήφανος που ήταν αυτός που έσπασε το ρεκόρ μου στα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ζοζέ Μουρίνιο: Eίναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει στη ζωή μου. Βέβαια θυμάμαι την εποχή του Πελέ, αλλά αυτή είναι μακριά από εμένα γιατί είμαι ακόμα νέος. Δεν έχω λοιπόν αμφιβολίες, ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα μάτια μου.
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Αν μιλάμε για παίχτες ατομικούς,τότε ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος απ'αυτούς. Μπορεί σ'ένα ματς να μην έχει πάρει τη μπάλα,αλλά με μια ενέργεια του να καθορίσει τον αγώνα.
Φερνάντο Τόρες: Έχει δεχτεί κριτικές που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο,αλλά μέσα στο γήπεδο δεν μπορείς να του ασκήσεις κριτική.
Εμίλιο Μπουτραγκένιο: Οι περισσότεροι επιθετικοί χρειάζονται τους συμπαίχτες τους για να σκοράρουν,αλλά αυτός όχι.Απλά του δίνεις τη μπάλα και αυτός θα σκοράρει. Είναι υπέροχος με τη μπάλα. Είναι ένα φαινόμενο.Αν δεν είχε κάποιους τραυματισμούς,θα μιλούσαμε για έναν παίχτη κοντά στο επίπεδο του Πελέ και του Κρόιφ.
Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Ο Ρονάλντο ήταν σαν να προέρχονταν από άλλον πλανήτη. Έπαιξα μια φορά εναντίον του,όταν αγωνιζόταν στην Ίντερ και βρισκόταν στην ακμή του. Την εποχή αυτή κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει το παιχνίδι του. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου θα μείνει γνωστός ως ένα λαμπρό αστέρι,όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ. Όμως ίσως έχει κάποιο τεράστιο παράπονο,γιατί θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος όλων των εποχών,ίσως ακόμα καλύτερος και απ'τους 2 μαζί (Μαραντόνα και Πελέ).
Μάρκο φαν Μπάστεν: Είναι αδύνατον να παίξω σαν τον Ρονάλντο,ακόμα κι'αν επέστρεφα πίσω στις καλύτερες μου μέρες.
Πάολο Μαλντίνι: Είναι ο καλύτερος αντίπαλος που αντιμετώπισα μετά τον Μαραντόνα. Οι ικανότητες του ήταν ασύλληπτες.
Μαρσέλ Ντεσαγί: Τα είχε όλα:Δύναμη,ικανότητες στην ντρίμπλα,κομψότητα. Για μένα είναι ο καλύτερος στην ιστορία.
Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο: Είναι ο καλύτερος. Έχει απίστευτη ταχύτητα,αξιοσημείωτη ικανότητα στο σκοράρισμα και τεχνικές που δεν γίνεται να τις μιμηθείς.
Άλαν Σίρερ: Μετά το Μουντιάλ του 2002: Ο Ρονάλντο αποστόμωσε αυτούς που τον κριτίκαραν αρνητικά. Αυτοί, πλέον, δεν θα έχουν αμφιβολία για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής.
Λιονέλ Μέσι:Θαύμαζα πολλούς ποδοσφαιριστές. Τον Ζιντάν, τον Ροναλντίνιο, τον Λουίς Φίγκο. Ένας όμως με εντυπωσίασε. Ο Ρονάλντο. Είναι το είδωλο μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να του μοιάσω.
ΠΗΓΕΣ:Βικιπαίδεια
ΣΥΝΤΑΞΗ:Παντελής Μπανδέλης, Μενέλαος Τσίτος